wirować

wirować
ndk IV, \wirowaćruję, \wirowaćrujesz, \wirowaćruj, \wirowaćował, \wirowaćowany
1. «obracać się w koło, kręcić się; krążyć wokół czegoś, nad czymś»

Ziemia wiruje dokoła własnej osi.

Wirująca karuzela.

Wirujące w tańcu pary.

Płatki śniegu, roje muszek wirowały nad ziemią.

Liście wirują w powietrzu.

∆ Wirujący stolik «stolik używany podczas seansów spirytystycznych, poruszany rzekomo przez wywoływane duchy»
◊ Świat, pokój itp. wiruje komuś przed oczami «ktoś ma zawrót głowy, doznaje wrażenia, że wszystko się wokół niego kręci, wiruje»
2. «nadawać czemuś ruch wirowy, powodować obracanie się czegoś ruchem wirowym; przepuszczać coś przez wirówkę»

Wirować mleko.

Wirować masę betonową.

Wirować bieliznę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wirować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wirowaćruję, wirowaćruje, wirowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać ruch obrotowy wokół własnej osi; przemieszczać się po obwodzie koła, wokół kogoś lub czegoś; kręcić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wirować — Wiruje komuś w głowie, we łbie (od czegoś) zob. głowa 29 …   Słownik frazeologiczny

  • kołować — ndk IV, kołowaćłuję, kołowaćłujesz, kołowaćłuj, kołowaćował, kołowaćowany 1. «zataczać koła; krążyć, wirować, kręcić się» Orzeł kołuje w przestworzach. przen. Myśli kołują komuś w głowie. 2. «nadkładać drogi, obchodzić coś kołem; objeżdżać,… …   Słownik języka polskiego

  • kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… …   Słownik języka polskiego

  • kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

  • młynek — m III, D. młyneknka, N. młyneknkiem; lm M. młyneknki 1. «urządzenie (lub część urządzenia) służące do mielenia, rozdrabniania, przerabiania głównie produktów spożywczych, np. wysuszonych ziaren roślinnych» Młynek ręczny, elektryczny. Młynek do… …   Słownik języka polskiego

  • obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… …   Słownik języka polskiego

  • tańczyć — ndk VIb, tańczyćczę, tańczyćczysz, tańcz, tańczyćczył, tańczyćczony «wykonywać taniec (towarzyski lub artystyczny)» Tańczyć oberka, walca, tango. Lekko, płynnie, rytmicznie tańczyć. Tańczyć ochoczo, z werwą, z życiem. Tańczyć całą noc, do białego …   Słownik języka polskiego

  • walcować — I ndk IV, walcowaćcuję, walcowaćcujesz, walcowaćcuj, walcowaćował, walcowaćowany 1. «ugniatać coś walcem dla nadania gładkiej powierzchni» Walcować skóry, drewno. Walcować drogę. 2. hutn. «poddawać jakieś materiały, głównie metale i ich stopy,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”