wystarczać

wystarczać
ndk I, \wystarczaćam, \wystarczaćasz, \wystarczaćają, \wystarczaćaj, \wystarczaćał - wystarczyć dk VIb, \wystarczaćczę, \wystarczaćczysz, \wystarczaćstarcz, \wystarczaćył
«wystąpić w stopniu dostatecznym pod względem ilości, liczby, natężenia itp.; nie zabraknąć, starczyć»

Pieniędzy wystarczyło na zakupy.

Godzina wystarczy na przygotowania.

Wystarczyło jedno spojrzenie, żeby zrozumiał wszystko.

Mieć wystarczające dochody.

Wystarczy komuś sił do czegoś, na coś.

Wystarczyło węgla na opał.

∆ Wystarczy (coś zrobić) aby…; wystarczy, że się coś zrobi, że się coś stanie, a (i)… «jeżeli coś się zrobi, osiągnie się pożądany (lub niepożądany) skutek»
◊ Wystarczać za coś, za kogoś «pełnić rolę czegoś, zastępować kogoś, coś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • wystarczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wystarczaćam, wystarczaća, wystarczaćają {{/stl 8}}– wystarczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wystarczaćczę, wystarczaćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} występować w dostatecznej ilości, liczbie, natężeniu itp.; starczać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wystarczyć — → wystarczać …   Słownik języka polskiego

  • brakować — ndk IV 1. brakowaćkuje, brakowaćkował «nie wystarczać, braknąć» Brakuje rąk do pracy. Brakowało mu sił. Mówcie, komu czego braknie, kto z was pragnie, kto z was łaknie. (Mickiewicz) ◊ Tego tylko brakuje! Tego brakowało! «wykrzyknik wyrażający… …   Słownik języka polskiego

  • dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca …   Słownik języka polskiego

  • stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

  • starczać — ndk I, starczaćcza, starczaćają, starczaćał starczyć dk VIb, starczaćczy, starczaćczył, zwykle w 3 os. a. nieos. «występować w dostatecznej ilości, liczbie; wystarczać, nie brakować; być dostatecznym powodem» Dla wszystkich starczyło żywności.… …   Słownik języka polskiego

  • stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

  • brakować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Ia, brakowaćkuje, brakowaćwało, będzie brakowaćwało {{/stl 8}}– braknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, brakowaćnie, brakowaćkło, {{/stl 8}}zabraknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być, nie mieć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie stawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Id, nie stawaćstaje {{/stl 8}}– nie stanąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, nie stawaćnie {{/stl 8}}{{stl 7}} brakować, nie wystarczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sił mi nie staje. Cierpliwości mi nie staje. Wolniej, tchu nie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • starczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, starczaća, starczaćają {{/stl 8}}– starczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, starczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być w wystarczającej, dostatecznej ilości, liczbie;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”