z trudem
Look at other dictionaries:
z trudem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} z wysiłkiem; mozolnie, ciężko, zaledwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z trudem zdobyć, zrobić, opanować coś. Z trudem wspinać się pod górę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z trudem — wiązać koniec z koсcem żyć na granicy ubóstwa; żyć mając niewiele pieniędzy Eng. To (hardly) manage to live on a small amount of money … Słownik Polskiego slangu
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
trud — m IV, D. u, Ms. trudzie; lm M. y «ciężka praca, wielki wysiłek, fatyga; znój, trudzenie się» Codzienny trud. Daremny, próżny trud. Coś wymagało niemało trudu. Być wytrzymałym na trudy. Wykonać coś bez trudu. Ponosić wszelkie trudy. Zadaw … Słownik języka polskiego
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
trud — Coś z trudem przechodzi, przeciska się komuś przez gardło zob. gardło 3. Danaidowy trud zob. danaidowy. Zadać sobie trud zob. zadać 3. Z trudem się trzymać, stać na nogach zob. noga 11. Z trudem wiązać, móc związać koniec z końcem zob. koniec 5 … Słownik frazeologiczny
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… … Słownik języka polskiego
