Znieruchomieć ze zgrozy, z przerażenia, ze zdziwienia.
Słownik języka polskiego . 2013.
znieruchomieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nieruchomieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słup — 1. Postawić, stawiać oczy w słup; oczy komuś stanęły w słup «obrócić oczy ku górze i utkwić w czymś nieruchomo wzrok, zwykle na skutek przerażenia, zdumienia; ktoś obrócił oczy ku górze»: Klient zaczyna wybierać towar. Ogląda, wącha, maca, robi… … Słownik frazeologiczny
osłupieć — dk III, osłupiećeję, osłupiećejesz, osłupiećej, osłupiećpiał, osłupiećeli, osłupiećpiały, osłupiećpiali «znieruchomieć ze zdumienia, z przerażenia, stanąć jak wryty, zdrętwieć» Na widok niedźwiedzia osłupiał z przerażenia. Stanął jak osłupiały … Słownik języka polskiego
skamienieć — dk III, skamieniećeję, skamieniećejesz, skamieniećej, skamieniećnia, skamieniećeli, skamieniećniały, skamieniećniali «zamienić się w kamień, stać się kamieniem; stwardnieć, zakrzepnąć» Skamieniała glina. przen. «zdrętwieć, osłupieć,… … Słownik języka polskiego
słup — m IV, D. a, Ms. słuppie; lm M. y 1. «pionowy element konstrukcyjny budowli mający kształt walca lub graniastosłupa; także bal, belka itp. wolno stojące, stosowane do zawieszania czegoś, np. przewodów elektrycznych, telefonicznych» Słup betonowy,… … Słownik języka polskiego
sól — ż V, DCMs. soli; lm M. sole, D. soli, N. solami 1. «skała osadowa pochodzenia chemicznego składająca się głównie z halitu; bezbarwny, przezroczysty minerał powstający wskutek odparowywania płytkich zatok morskich i słonych jezior; używana głównie … Słownik języka polskiego
struchleć — dk III, struchlećeję, struchlećejesz, struchlećlał, struchlećeli, struchlećlały, struchlećlali «bardzo się przestraszyć; znieruchomieć, zdrętwieć z przerażenia» Struchleć ze strachu, z przerażenia. Ktoś struchlały ze zgrozy. Czyjeś serce… … Słownik języka polskiego
zamienić — dk VIa, zamienićnię, zamienićnisz, zamienićmień, zamienićnił, zamienićniony zamieniać ndk I, zamienićam, zamienićasz, zamienićają, zamienićaj, zamienićał, zamienićany 1. «dać, otrzymać coś w zamian za coś, zastąpić jedną rzecz inną; zrobić… … Słownik języka polskiego
zastygnąć — dk Vc, zastygnąćnę, zastygnąćniesz, zastygnąćnij, zastygnąćstygł a. zastygnąćnął, zastygnąćgła, zastygnąćgli, zastygnąćnąwszy zastygać ndk I, zastygnąćam, zastygnąćasz, zastygnąćają, zastygnąćaj, zastygnąćał 1. «zmienić się w twardą masę pod… … Słownik języka polskiego
zawisnąć — dk Vc, zawisnąćnę, zawisnąćwiśniesz, zawisnąćwiśnij, zawisnąćnął a. zawisnąćwisł, zawisnąćsła, zawisnąćnęli a. zawisnąćwiśli, zawisnąćnąwszy a. zawisnąćwisłszy zawisać ndk I, zawisnąćam, zawisnąćasz, zawisnąćają, zawisnąćaj, zawisnąćał 1. «zostać … Słownik języka polskiego
