Dźwięczny głos, śmiech, śpiew.
Słownik języka polskiego . 2013.
dźwięczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dźwięcznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający mocne, czyste, harmonijne brzmienie i wywołujący dzięki temu przyjemne wrażenie słuchowe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawołać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… … Słownik języka polskiego
donośny — donośnyniejszy «rozlegający się daleko, dający się dobrze słyszeć; głośny, dźwięczny, gromki» Donośny głos. Donośna rozmowa. Donośny szum morza … Słownik języka polskiego
dźwięcznie — dźwięcznieej przysłów. od dźwięczny Głos jej brzmiał donośnie i dźwięcznie. Zegar wybił dźwięcznie godzinę dwunastą … Słownik języka polskiego
dźwięczność — ż V, DCMs. dźwięcznośćści, blm rzecz. od dźwięczny Głos jego stracił na dźwięczności … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… … Słownik języka polskiego
klarowny — klarownyniejszy 1. «przezroczysty, jasny, bez zanieczyszczeń i zawiesin» Klarowny sok. Klarowne wino. Klarowne powietrze. 2. «o barwie głosu, tonie: dźwięczny, harmonijny, bez dysonansu» przen. «całkowicie zrozumiały, prosty, wyrazisty» Wiersz… … Słownik języka polskiego
kryształowy — kryształowywi 1. «mający budowę kryształu» ∆ archit. Sklepienie kryształowe «sklepienie gotyckie składające się z gęstej siatki żeber i żeberek, które przecinając się tworzą figury geometryczne, i z wklęsłych pól między żeberkami» 2. «zrobiony z… … Słownik języka polskiego
