Napić się wody, herbaty, mleka, soku owocowego.
Napić się czegoś orzeźwiającego, gorącego.
Napić się za czyjeś zdrowie.
Słownik języka polskiego . 2013.
napić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, napić siępiję się, napić siępije się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypić pewną ilość płynu, pijąc, ugasić pragnienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napić się wody mineralnej, soku, kawy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popić — dk X, popićpiję, popićpijesz, popićpij, popićpił, popićpity 1. «wypić trochę czegoś; napić się» Popić wody z manierki. 2. «napić się czegoś bezpośrednio po łyknięciu, zjedzeniu czegoś; zapić czymś jedzenie» Popić pastylkę, proszek wodą. Popić… … Słownik języka polskiego
umór — 1. pot. Kochać się, zakochać się (w kimś) na umór «kochać się, zakochać się (w kimś) bardzo, bez pamięci»: Jedno nie ulegało wątpliwości: zakochała się w nim na umór i miała nadzieję, że się z nią ożeni. T. Dołęga Mostowicz, Kariera. 2. pot. Pić … Słownik frazeologiczny
opić — dk Xa, opiję, opijesz, opij, opił, opity opijać ndk I, opićam, opićasz, opićają, opićaj, opićał, opićany 1. «napić się alkoholu z powodu jakiejś okazji, uroczystości; pijąc uczcić jakieś wydarzenie; oblać» Opić dyplom, egzamin. Opić szczęśliwe… … Słownik języka polskiego
napoić — dk VIa, napoićpoję, napoićpoisz, napoićpój, napoićpoił, napoićpojony «dać się komuś (zwykle zwierzętom) napić do syta, aż do ugaszenia pragnienia» Napoić konie, krowy. ◊ Napoić kogoś żółcią, goryczą «sprawić komuś przykrość, rozgoryczyć kogoś»… … Słownik języka polskiego
usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
woda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wodzie; lm D. wód {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie, niezbędna do życia; tlenek wodoru : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
