odłączyć

odłączyć
dk VIb, \odłączyćczę, \odłączyćczysz, \odłączyćłącz, \odłączyćczył, \odłączyćczony - odłączać ndk I, \odłączyćam, \odłączyćasz, \odłączyćają, \odłączyćaj, \odłączyćał, \odłączyćany
1. «oddzielić to, co było z czymś złączone, co wchodziło w skład jakiejś całości; wyłączyć kogoś z jakiejś gromady, społeczności; odczepić, odlepić, odsunąć, oddalić»

Odłączyć wagon od pociągu.

Odłączyć ogniwko od łańcuszka.

Odłączyć kogoś od rówieśników.

◊ Odłączyć dziecko (od piersi) «przestać karmić dziecko piersią; odstawić od piersi»
2. «to samo, co odłączyć się»

Odłączyć od szeregu.

odłączyć się - odłączać się strona zwrotna czas. odłączyć - odłączać

Odłączyć się od grupy, od wycieczki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • odłączać się – odłączyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać odłączeniu, przerywać połączenie z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wagon odłączył się od pociągu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddalać się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odłączać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odłączaćam, odłączaća, odłączaćają, odłączaćany {{/stl 8}}– odłączyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odłączaćczę, odłączaćczy, odłączaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… …   Słownik języka polskiego

  • odkleić — dk VIa, odkleićkleję, odkleićkleisz, odkleićklej, odkleićkleił, odkleićklejony odklejać ndk I, odkleićam, odkleićasz, odkleićają, odkleićaj, odkleićał, odkleićany «oderwać, odłączyć to, co jest z czymś sklejone, przyklejone do czegoś; odlepić»… …   Słownik języka polskiego

  • urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… …   Słownik języka polskiego

  • nieodłączny — nieodłącznyni «nie dający się odłączyć, nigdy nie odłączany; zawsze towarzyszący komuś lub czemuś» Nieodłączny parasol, kapelusz. Nieodłączny przyjaciel. Nieodłączna cecha …   Słownik języka polskiego

  • oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… …   Słownik języka polskiego

  • od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”