- upaprać
- dk IX, \upapraćprzę, \upapraćprzesz, upaprz, \upapraćrał, \upapraćanypot. «ubrudzić, powalać»
Upaprać ręce atramentem, farbą.
upaprać się pot. strona zwrotna czas. upapraćDziecko upaprało się w błocie.
Słownik języka polskiego . 2013.
upaprać
Look at other dictionaries:
upaprać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paprać II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upaprać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}paprać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubabrać — dk IX, ubabraćbrzę, ubabraćbrzesz, ubabrz, ubabraćał, ubabraćany a. I, ubabraćam, ubabraćasz, ubabraćają, ubabraćaj pot. «ubrudzić, zabrudzić; upaprać» Ubabrane w glinie ręce. Ubabrać sobie buty. ubabrać się pot. «zabrudzić się; upaprać się»… … Słownik języka polskiego
paprać się — I – upaprać się {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} paprać samego siebie; brudzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paprać się błotem, smarem. Upaprać się farbą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}paprać się II {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oświnić — dk VIa, oświnićnię, oświnićnisz, oświń, oświnićnił, oświnićniony 1. pot. «postąpić z kimś po świńsku; oszkalować, oczernić kogoś» W rozmowie z kolegami mocno mnie oświnił i ośmieszył. 2. rzad. «ubrudzić coś; zapaskudzić» Oświnić otoczenie zabytku … Słownik języka polskiego
ugnoić — dk VIa, ugnoićoję, ugnoićoisz, ugnoićnój, ugnoićnoił, ugnoićnojony 1. «umazać, powalać coś gnojem» Ugnoił wóz i nie może teraz przewieźć worków ze zbożem. 2. pot. «ubrudzić, upaprać» Ugnoić kalosze błotem. 3. rzad. «użyźnić (ziemię) gnojem»… … Słownik języka polskiego
upaćkać — dk I, upaćkaćam, upaćkaćasz, upaćkaćają, upaćkaćaj, upaćkaćał, upaćkaćany pot. «ubrudzić, powalać czymś mazistym, oblepiającym; upaprać» Upaćkać buty w błocie. Ręce upaćkane gliną. upaćkać się strona zwrotna czas. upaćkać Upaćkać się farbami.… … Słownik języka polskiego
utaplać — dk I, utaplaćam, utaplaćasz, utaplaćają, utaplaćaj, utaplaćał, utaplaćany pot. «zabrudzić czymś; uwalać, upaprać» Utaplać nogi błotem. Ubranie utaplane farbą. utaplać się «ubrudzić się czymś; upaćkać się, usmarować się» Utaplać się jedzeniem. Już … Słownik języka polskiego
uwalać — dk I, uwalaćam, uwalaćasz, uwalaćają, uwalaćaj, uwalaćał, uwalaćany «pobrudzić, umazać czymś; upaprać» Uwalać palto błotem. Uwalać buty gliną. uwalać się strona zwrotna czas. uwalać Uwalać się w błocie, błotem … Słownik języka polskiego
paprać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, papraćprzę, papraćprze, papraćany {{/stl 8}}– spaprać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} robić coś niechlujnie, niefachowo; partaczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Paprać jakąś robotę. Spaprany remont… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
