wewnątrz

wewnątrz
«w zamkniętej, ograniczonej czymś przestrzeni, we wnętrzu czegoś; pod powierzchnią, w środku, w głębi»

Wewnątrz domu, samochodu, pojemnika.

Punkty wewnątrz okręgu, płaszczyzny, bryły.

Umieścić coś, znaleźć się wewnątrz czegoś.

Orzech wewnątrz pusty.

∆ Do wewnątrz «do wnętrza, do środka czegoś»
∆ Od wewnątrz, z wewnątrz «od wewnętrznej strony czegoś; od wnętrza, od środka»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wewnątrz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} we wnętrzu czegoś, w przestrzeni czymś ograniczonej; w środku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Budynek wewnątrz imponował przepychem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wewnątrz II… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wewnątrz- — «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na występowanie, dzianie się czegoś we wnętrzu tego, co określa drugi człon tych przymiotników, np. wewnątrzkomórkowy, wewnątrzpartyjny, wewnątrzwyrazowy» …   Słownik języka polskiego

  • wewnętrznie — 1. «pod względem wewnętrznym, w środku czegoś, od środka czegoś; wewnątrz, od wewnątrz» Okręgi kół styczne wewnętrznie. 2. «w obrębie granic danego kraju, państwa, na terenie danej instytucji; wewnątrz danej społeczności, w zakresie danych… …   Słownik języka polskiego

  • komora — ż IV, CMs. komoraorze; lm D. komoramór 1. «niewielka izba, zwykle bez okien, służąca, zwłaszcza dawniej, do przechowywania odzieży, drobnych sprzętów, zapasów żywności itp.; spiżarnia» 2. «niewielka izba mieszkalna (zwłaszcza sypialnia) w domach… …   Słownik języka polskiego

  • rdzeń — m I, D. rdzenia; lm M. rdzenie, D. rdzeni 1. «tkanka miękiszowa wypełniająca łodygę, korzeń (także pień drzewa) roślin dwuliściennych i nagonasiennych» Rdzeń pnia. przen. «istota czegoś, właściwa treść, podstawowy element czegoś; jądro, grunt,… …   Słownik języka polskiego

  • wewnętrzny — 1. «znajdujący się, umieszczony we wnętrzu, w środku czegoś, od środka czegoś» Instalacja wewnętrzna budynku. Kieszeń wewnętrzna marynarki. Narządy wewnętrzne organizmu. Wewnętrzny dziedziniec pałacu. Wewnętrzna strona okładki. ∆ Telefon… …   Słownik języka polskiego

  • wgnieść — dk XI, wgniotę, wgnieciesz, wgnieć, wgniótł, wgniotła, wgnietli, wgnieciony, wgniótłszy wgniatać ndk I, wgnieśćam, wgnieśćasz, wgnieśćają, wgnieśćaj, wgnieśćał, wgnieśćany 1. «gniotąc, cisnąc, uderzając zrobić w czymś wgłębienie, wklęśnięcie,… …   Słownik języka polskiego

  • dętka — ż III, CMs. dętkatce; lm D. dętkatek 1. «element ogumienia pojazdów, w postaci cienkościennego pierścienia gumowego, umieszczony wewnątrz opony, zaopatrzony w zawór umożliwiający tłoczenie powietrza do jej wnętrza» Przebić, zmieniać, wulkanizować …   Słownik języka polskiego

  • dzwon — m IV, D. u, Ms. dzwonnie; lm M. y 1. «sygnalizacyjne urządzenie dźwiękowe o kielichowatym kształcie, odlane zwykle ze stopu miedzi i cyny z dodatkami, wydające dźwięk wskutek uderzenia zwisającego wewnątrz serca o wieniec dzwonu lub przez… …   Słownik języka polskiego

  • pneumatyczny — «działający pod wpływem ciśnienia gazu (zwykle powietrza); poruszany, napędzany za pomocą sprężonego powietrza; wypełniony (sprężonym) powietrzem» Broń pneumatyczna. Hamulce, narzędzia, młoty, świdry pneumatyczne. Rozrusznik pneumatyczny.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”