Zdemoralizować młodzież.
Zdemoralizował się pod wpływem złych kolegów.
Słownik języka polskiego . 2013.
zdemoralizować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}demoralizować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
demoralizować się – zdemoralizować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać czyjemuś gorszącemu wpływowi, ulegać demoralizacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mamusia dobierała mu kolegów, by się też przypadkiem nie zdemoralizował. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… … Słownik języka polskiego
rozpaskudzić — dk VIa, rozpaskudzićdzę, rozpaskudzićdzisz, rozpaskudzićudź, rozpaskudzićdził, rozpaskudzićdzony rozpaskudzać ndk I, rozpaskudzićam, rozpaskudzićasz, rozpaskudzićają, rozpaskudzićaj, rozpaskudzićał, rozpaskudzićany 1. pot. «zrobić coś źle, nie… … Słownik języka polskiego
zepsuć — dk Xa, zepsućpsuję, zepsućpsujesz, zepsućpsuj, zepsućpsuł, zepsućpsuty 1. «uszkodzić, zniszczyć coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; popsuć» Zepsuć instrument, maszynę, samochód. Deszcz zepsuł drogę. ∆ Zepsute jedzenie, produkty… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
prawy — I. Z prawa i z lewa «zewsząd, ze wszystkich stron»: W społeczeństwie podzielonym trudno wszakże liczyć na oklaski i z prawa, i z lewa. Dlatego stając wobec decyzji kłopotliwej dobrze jest zdobyć się na całkowitą szczerość przynajmniej wobec… … Słownik frazeologiczny
prawy — prawywi 1. «znajdujący się po przeciwnej stronie ciała (ludzkiego lub zwierzęcego) w stosunku do tej, gdzie normalnie jest serce; o otoczeniu człowieka: znajdujący się po stronie tej ręki, która (normalnie) jest dalej od serca» Prawa noga, ręka.… … Słownik języka polskiego
rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… … Słownik języka polskiego
skorumpować — dk IV, skorumpowaćpuję, skorumpowaćpujesz, skorumpowaćpuj, skorumpowaćował, skorumpowaćowany «zdemoralizować datkami, łapówkami; przekupić» … Słownik języka polskiego
